Hoe is het eigenlijk allemaal begonnen?

Dat vragen de gasten heel vaak! Maar dat was natuurlijk lang voor mijn tijd…

Zo ondertussen was ik toch ook nieuwsgierig geworden en ben ik in het archief gedoken. Jammer genoeg hadden mijn voorgangers, eerst Boef en daarna Dief, geen blog bijgehouden. Misschien waren hun poten te dik? Of begrepen ze niks van dat internet? Gelukkig had Boef wél veel verteld aan Dief en zo heeft Dief mij op de hoogte gebracht over hoe het allemaal begon!

In 1998…

Na lange planning hadden mijn baasjes besloten om het roer om te gooien. Ze gingen varen met gasten op de binnenwateren! En omdat 1 dag veel te kort is om echt te genieten, moest het een hotelschip worden voor meerdaagse reizen. Veel gepuzzel over hoeveel mensen tegelijk en hoe groot mocht die boot dan maximaal worden…

Met deze maximale maten in hun hoofd reden ze stad en land af , en nog een land… En uiteindelijk vonden ze wat ze zochten juist over de Nederlandse grens. Dit is wat ze zagen:

Vind je het geen schoonheid?

Oh, denk je niet dat dit schip erg op een comfortabel passagiersschip lijkt? Dat dachten hun vrienden dus ook, al waren ze wel zo verstandig om het niet hardop te zeggen! Maar de maten klopten en de prijs was redelijk. Dit schip werd in 1924 gebouwd in Muntendam, Nederland. Een heel leven lang vervoerde het allerlei goederen en zorgde zo voor het inkomen van zijn eigenaars. De laatste eigenaar noemde het schip Thijs, naar zijn eigen zoon. Toen hij op pensioen ging, wou zijn vrouw eindelijk vaste grond onder haar voeten voelen. En zo verhuisden ze naar een huisje aan de wal. Ruim 20 jaar lag hun schip zo roerloos tegen de kant, want verkopen kon de oude schipper niet over zijn hart krijgen! Zo zag het stuurhuis er toen uit:

Herken je het stuurwiel?

Maar op een kwade dag kropen 2 tieners in de roef (= de woning achterop, het witte stuk op de foto). Het was koud en dus trachtten ze de kachels op te stoken met oude kleren. Het scheelde niet veel of ze staken alles in brand! Daarvan schrok de oude baas toch. Het werd hoog tijd om het schip te verkopen. En juist op dat moment kwamen mijn baasjes informeren naar de prijs. Zo belangrijk is het toeval!

Zelfs Boef bekeek alles grondig, want ook zijn leven zou gaan veranderen. En hij had al een en ander meegemaakt! Begonnen bij een familie, na dik 2 jaar naar het asiel gebracht, al snel bij Olga & Maurits in hun nieuwe huis gekomen, in de weekends mee naar de zeilboot, en nu dit!

Boef keek of alles goed was…

De oude baas had zijn schip al vele jaren niet meer uit het water gehaald, maar het onderwaterschip zou nog in prima staat zijn, zo verzekerde hij. Voor de zekerheid moest het schip toch eerst naar de werf gebracht worden om zo ook de romp te kunnen inspecteren. Er kwam een sleepboot en heel voorzichtig brachten ze « Thijs » naar de helling:

Hoog en droog op de helling…

Aangekomen bij de dwarshelling, kreeg Thijs 5 karretjes onder de romp en werd zo zijwaarts op het droge getrokken. Met de hoge drukslang werden alle aangroei onverbiddelijk eraf gespoten… en ook hele plakken roest. Dat kan geen kwaad, want 1 mm ijzer geeft 1cm roest (dat wist Maurits te vertellen!).

Maar hoe zou de inspecteur erover denken? Was de « Thijs » zijn geld helemaal waard?

Het is een lang verhaal en eigenlijk doet mijn schrijfpootje nu al pijn. Of misschien wil ik jullie wat in spanning houden… Nee, deze keer zal ik niet zo lang wachten om jullie het vervolg te vertellen. Dat komt volgende week al, écht beloofd!

Tot dan!

Noty