Wacht, ik zal jullie een rondleiding geven. Dan kan je het zelf ook zien. Al zijn sommige plaatsen verboden gebied voor mij. Niet verder vertellen, hoor, maar ik ben er toch weleens gaan kijken.

Ik zal vertellen hoe het nu is. Mijn huis heet “De 4 Vaargetijden” en is dat sinds 1999 (Weet ik van horen zeggen!) Daarvoor heette het anders en beleefde al veel avonturen. Maar dat vertel ik nog wel eens een andere keer.

Vaak moet je over de gangway (= de loopplank) lopen om in het stuurhuis aan boord te stappen. Meestal heb ik je dan al lang gezien en heb ik mijn baasjes met luide stem gewaarschuwd voor je komst. Als je echt een stille gluiperd bent, dan druk je maar op de bel!

 

Kom binnen en kijk maar rond! Hier zijn veel zetels (alleen voor de gasten!) en door 2 lage vensters kunnen ook wij naar buiten kijken terwijl schipper Maurits achter het roer zit. Ik mag achter de zetels liggen of ook bij Maurits. Mijn kop tussen de spaken van het stuur steken mag helemaal nooit!

Het mooiste aan het stuurhuis is de deur naar het zonnedek. We, Dief & ik, hebben de gasten altijd snel getraind: dan doen ze de deur voor ons open en kunnen we naar buiten. Dief vindt het een leuk spelletje en zit, na een inspectierondje aan dek, al snel weer voor de deur…en wordt vlug door de gasten binnengelaten!

Als het mooi weer is, staat die deur natuurlijk open en willen ook de gasten lekker buiten zitten. Het mooiste plekje voor ons is helemaal vooraan, met het beste overzicht om alles in de gaten te houden. Tijdens het aanleggen ga ik op post in de grote mand die daar staat. Daarmee verdien ik heel wat snoepjes, al krijgt Dief er toch ook enkele.

 

Hoe groot is dat zonnedek nu eigenlijk?

Als ik een aanloop neem, ben ik met 3 sprongen helemaal vooraan. Maar dat mag natuurlijk niet, of wat had je gedacht? Er is plaats voor een grote tafel met 8 stoelen onder het afdak. Dat afdak is fijn als het regent, maar zorgt ook voor veel schaduw als het warm is. Verderop staat een hele reeks fietsen. De gasten mogen die gebruiken, maar ze doen dat zeker niet altijd. In de hoek ligt de gangway en nog andere hulpmiddelen om aan wal te geraken. Ik spring natuurlijk zo aan de wal, maar de gasten zien dat niet zitten en ook Dief wil comfortabel en veilig van boord gaan.

 

Helemaal vooraan is nog een bank om op de eerste rij te zitten. Daar kom je heel dicht bij het anker en alle trossen en voor ons, honden, verboden gebied. Als baasje Olga daar met de trossen staat te zwaaien, wil ze geen hondenpoten in de lussen hebben. Gelukkig kunnen we alles goed in de gaten houden vanop het zonnedek. Zo zorgen we ervoor dat het schip goed gemeerd wordt.

Wauw, wat een verhaal en we zijn nog niet eens beneden geweest! Laten we dat maar tot de volgende keer bewaren….