Zet hem op…

Het is tijd om de pootjes te strekken. De zon schijnt volop. Een beetje schaduw is zeker welkom. Daarom gaan we naar het Liedstpark in Oudenaarde. Dat is best een mooi park met heel veel geurtjes, maar daarover vertel ik je later misschien nog eens?

Nu komen we langs een mooi werkje van de groendienst: fleurige bloemetjes (voor mijn baasje) en daarin een groen haagje (voor mij om even snel… als baasje niet kijkt). Maar het is wel een eigenaardig haagje, vind je niet? 2 cirkels verbonden met een boogje, zie je het? Wat zou dat zijn?

Misschien een fiets, als souvenir aan de wielerwedstrijd De Ronde van Vlaanderen? Die bekende race heeft toch de finish in Oudenaarde, dus dat zou goed kunnen. (Jaja, over die wedstrijd ga ik zeker eens schrijven, want dan is het een echt zottenkot in mijn huis-boot!)

… over zien & gezien worden

Maar nee, het is geen fiets. Volgens Olga is het een bril. Ja, daar lijkt het ook op, al is hij veel te groot voor mij om op te zetten. Dat vindt Olga dan weer vreselijk grappig en dus vertelt ze me het hele verhaal.

Er was eens , lang geleden, in de tijd van Keizer Karel… Toen was Oudenaarde nog een vestingstad, compleet met vestingsmuren en bewaakte poorten. Om de stad binnen te komen, moesten ze dus zo’n poort open maken.

Nu was Keizer Karel een heel belangrijk man. Die verwacht natuurlijk een open poort als welkom, zodra hij en zijn gevolg zichtbaar zijn op weg naar de stad. Maar Hanske de Krijger had teveel bier gedronken. Dat Oudenaards bruin bier is veel te lekker, dat vind ik ook! Hanske was nogal zat geworden en viel in slaap. En daar stond Keizer Karel met zijn gevolg voor de gesloten poort!

Als straf moest Oudenaarde kiezen tussen een bril of een slaapmuts als symbool voor de stad. Ze kozen natuurlijk voor een bril, want een slaapmuts op je wapenschild is echt geen gezicht.

Dat is een mooi verhaal! Maar zou het helemaal waar zijn?

Gewoon een letter A?

Ik mag natuurlijk geen moment twijfelen aan wat Olga mij vertelt. Ik heb het volste vertrouwen in mijn baasje! Maar toch zijn er geruchten dat dit symbool helemaal geen bril is, maar een oude schrijfwijze van de letter A. Nu ben ik geen specialist in schrijven en met mijn elegante pootjes wint mijn geschrift zeker geen schoonheidsprijs. Maar hoe komen ze nu bij die letter A?

Oudenaarde werd vroeger als Audenaerde geschreven. Dat klopt wel, want dat staat nog op een bord langs de Schelde!

En die mensen in de oudheid hielden wel van wat versierselen.Met een krulletje aan ieder been, begint het toch al dat brilletje te lijken…

Zelfs Keizer Karel was niet vies van wat versieren in Oudenaarde, tenminste van een weversdochter, met de pronte Margaretha van Pamela als gevolg! Maar dat zal voor een volgende blog zijn!

Een bril of een letter A… misschien is dat laatste meer waarschijnlijk, maar ik vind het eerste verhaal over de bril toch mooier. Wat denk jij?

Noty