“In een klein stationneke?” Maar nee, ik woon toch op een boot!

Iedere morgen ga ik samen met baasje Olga op jacht. Het is nog vroeg en de gasten slapen nog. Hoewel, soms heb je van die vroege vogels die met sportschoenen rondjes lopen of met een dikke camera gaan profiteren van het mooie morgenlicht natuurlijk.

Soms is het best lastig om zo vroeg uit de mand te komen, hoor. Maar onze taak is heel belangrijk en echt van levensbelang voor onze gasten. En dus heeft Olga geen medelijden met me. Met de haren vers gestrikt gaan we op pad.

Vanmorgen deden we onze eerste poging op de markt. Helaas is het vakantietijd en onze prooi was nergens te bekennen. Geen nood, Olga wist iets verder op de berg nog 2 mogelijke doelkansen. Maar het mocht niet zijn: de ene hoek houdt het ‘s maandags potdicht en de andere hoek was helemaal dichtgeplakt. Of dat ooit nog een goede jachtgrond zal zijn valt dus te betwijfelen. Toen zag ik de leider van deze jacht toch diep fronsen! Maar ze loopt al wat langer rond en wist een eindje verder in de binnenlanden toch nog een goede jachtgrond. Vlug daarheen, een flinke wandeling voor de boeg.

Kijk, hier was het… maar nu niet meer! Oh wacht, daar om de hoek is de nieuwe locatie. Maar ja, murphy speelt weer vals: ook deze is potdicht op maandag.

Wat nu? De gasten vertrouwen op ons. We kunnen ze echt niet in de steek laten! Vraag het maar aan die man bij zijn auto. Misschien weet hij wel raad.

Altijd goed om te vertrouwen op de lokale bevolking om de juiste richting te vinden. Hij beloofde ons wel een flinke tocht van zo’n 3 km. Laten we er maar wat vaart achter zetten.

Gelukkig bleek nr 5 eindelijk de goede te zijn. Baasje Olga kon uitgebreid kiezen en onze jacht was helemaal geslaagd. Ondertussen was Kapitein Maurits vast ongerust. Even bellen om hem alles uit te leggen. Hij kon de gasten eventueel wat overschot van gisteren voorschotelen. Maar nee, dat half uurtje wilden ze allemaal nog wachten.

Kom baasje Olga, maak mij maar los. Dit is toch het jaagpad en dan kan ik vééél sneller, hoor! En ja, ik heb ondertussen ook flinke dorst gekregen. Vlug even het trapje af voor een welverdiende hap fris kanaalwater.

Snel baasje Olga, ik zie ons schip al en veel hongerige gasten.

Kijk kapitein Maurits, onze jacht was uiteindelijk toch geslaagd: zet het brood maar op de tafel en iedereen mag aanvallen!

Na het harde werken is het goed rusten. Van baasje Olga krijg ik ook een volle pot. Gelukkig niet met brood, maar echt hondenvoer!

Dat doen wij dus iedere morgen in de vroege uurtjes.

Tot de volgende keer iedereen!